Ladino to obecnie najbardziej rozpowszechniona nazwa języka Żydów sefardyjskich, ale jednak nie jedyna i nie wszędzie używana. Na spotkaniu uporządkujemy nazwy języka, zarówno te używane w nauce, jak i wśród jego użytkowników. Zastanowimy się również nad tym: Czy ladino rzeczywiście przetrwało ze względu na sentymentalny związek z Półwyspem Iberyjskim, jak się niekiedy romantycznie uważa? Czy w ladino się w ogóle mówi, czy tylko tłumaczy święte księgi? Czy ladino jest językiem martwym?

Wreszcie przyjrzymy się także jednej z mniejszych europejskich wspólnot żydowskich przed II wojną światową – wspólnocie bośniackiej. Tamtejsi Sefardyjczycy używali ladino przez kilkaset lat, jednak w latach 20. i 30. ten język stał się jedną z przyczyn niezwykle burzliwego sporu, o którym zrobiło głośno w całym żydowskim świecie byłej Jugosławii i krajach sąsiednich.